Από μικρή ονειρευόμουν έναν άλλον κόσμο. Χανόμουν μέσα στα παραμύθια και τις ιστορίες και περίμενα στο τέλος το “και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα” για να κοιμηθώ χαρούμενη. Δε θυμάμαι κανένα παραμύθι με άσχημο τέλος. Μεγαλώνοντας κατάλαβα πως ο κόσμος δεν είναι όπως στα παραμύθια και οι ιστορίες δεν έχουν πάντα happy end. Παρόλα αυτά, όντας αμετανόητα ρομαντική, περίμενα το καλό μέσα σε τόσο κακό. Περίμενα να ανακαλύψω τη χαρά πέρα από τη λύπη.
Ώσπου μεγάλωσα κι άλλο και κατάλαβα πως το καλό και η χαρά δεν θα έρθουν ουρανοκατέβατα στη ζωή μου. Έτσι σταμάτησα να τα περιμένω και αποφάσισα να τα δημιουργήσω μόνη μου. Άλλαξα. Εξάλλου, όλα αλλάζουν στο πέρασμα του χρόνου. Συνήθειες, δεδομένα, σκέψεις, συναισθήματα, πρόσωπα, καταστάσεις. Άλλαξα εγώ, άλλαξε κι ο κόσμος μου.
Η αλλαγή του κόσμου δεν έχει να κάνει με μια και μοναδική μεγαλειώδη πράξη. Έχει να κάνει με εκείνα τα μικρά, καθημερινά πράγματα που δεν τα συνειδητοποιείς στην αρχή, όμως έχουν απίστευτη δύναμη στην αλλαγή της ζωής σου. Κάποιοι τα κατάφεραν και άλλαξαν και εκείνοι τον δικό τους κόσμο. Κάποιοι προσπαθούν να τα καταφέρουν. Άλλοι αποφάσισαν να αγαπήσουν τον εαυτό τους λίγο περισσότερο. Και άλλοι σταμάτησαν να φοβούνται ότι θα αποτύχουν. Και δεν εγκατέλειψαν.
Oι αποφάσεις ως πεπρωμένο
Ρώτησα 3 χαρισματικούς και επιτυχημένους ανθρώπους τι θα έκαναν εκείνοι αν μπορούσαν να αλλάξουν κάτι στον κόσμο μας. Τι ρόλο παίζει η τύχη ή η μοίρα στην αλλαγή της ζωής. Χρειαζόμαστε την αγάπη ή τον πόνο για να πετύχουμε την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας και τελικά να αλλάξουμε κάτι από τον κόσμο μας; Οι αποφάσεις μας είναι το πεπρωμένο μας;
Βασίλης Ζούλιας: “Ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν”
“Αν μπορούσα να αλλάξω ένα και μόνο πράγμα στον κόσμο, θα ήταν με κάποιο τρόπο να μπει μέσα σε κάθε άνθρωπο η έννοια της ευγνωμοσύνης στην ζωή του. Αυτό θα άλλαζε τα πάντα προς το καλύτερο. Υπάρχει ένα ρητό “Do what you fear, watch it disappear”. Ο φόβος είναι ένα εντελώς άχρηστο συναίσθημα που συνήθως αφορά κάτι το οποίο δεν έχει συμβεί ακόμη. Επίσης, έχει την τάση να δημιουργεί αδράνεια.
Δεν πιστεύω καθόλου στην τύχη και στην μοίρα. Αυτές είναι έννοιες του περασμένου αιώνα. Μόνοι μας έχουμε την δύναμη να “δημιουργήσουμε” την όποια πραγματικότητα μας. Επίσης πιστεύω στο απλό ,σηκώνομαι κάθε πρωί και κάνω το απολύτως καλύτερο δυνατό. Επίσης, δεν υπάρχει αποτυχία για μένα. Με αυτό εννοώ ότι όλα τα βλέπω με ένα θετικό πρίσμα και έχω διαπιστώσει καθαρά και μόνο εμπειρικά ότι οι μεγαλύτερες “αποτυχίες” μου στον έρωτα η στα επαγγελματικά συνέβησαν μόνο και μόνο για να με οδηγήσουν σε αυτά που ονειρευόμουν.
Η αγάπη επ’ ουδενί δεν έχει πόνο. Έχουμε την τάση να βάζουμε αυτές τις δυο έννοιες μαζί, αλλά καμία σχέση δεν έχουν μεταξύ τους. Ο πόνος είναι το πλέον απαραίτητο συστατικό ώστε να φτάσεις στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου και φυσικά κάποτε τελειώνει. Αυτό βέβαια ισχύει για όποιους έχουν βρεθεί σε αυτή την διαδικασία να μην αντέχουν πλέον τον παλιό τους εαυτό και να πρέπει να αλλάξουν. Τότε επιτέλους βρίσκουν και την δύναμη να αρχίσουν να αγαπούν τον εαυτό τους και ο πόνος τελειώνει…Το moto της ζωής μου; Το προσπαθώ καθημερινά. Ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν.”
Πέννυ Μπαλτατζή: “Να μας αγαπήσουμε”
“Δημιουργούμε σίγουρα διαδρομές στη ζωή μας με τις επιλογές μας. Δεν θα έλεγα ότι πιστεύω στη μοίρα. Στις πιθανότητες ναι. Πιστεύω στη στιγμή παρά πολύ. Όπως πιστεύω πως και η τύχη παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Ένας συνδυασμός όλων αυτών είναι η μαγική συνταγή μάλλον. Είμαι απ τους ανθρώπους που δε δυσκολεύομαι να αποφασίσω. Η μεγαλύτερη απόφαση που παίρνω συχνά είναι να μην παραιτηθώ από τη μουσική στο επάγγελμα! Κάθε μέρα βρίσκω τη δύναμη να συνεχίζω ενώ η χώρα αυτή δεν προσφέρεται για εξέλιξη του πολιτισμού.
Ο κάθε άνθρωπος δίνει αξία με διαφορετικό τρόπο στα πράγματα και στις εμπειρίες. Μεταφράζει με δικό του τρόπο τις προσλαμβάνουσες. Ο πόνος μπορεί να σε μαλακώσει πολύ αλλά μπορεί και να σε σκληρύνει πολύ αν δε μείνεις ανοιχτός σε αυτόν, αν δεν τον αποδομήσεις, αν δεν τον αγνοήσεις ή τον θάψεις. Το ίδιο ισχύει κ για την αγάπη θαρρώ. Όταν δεν είσαι σε θέση να νιώσεις και να εισπράξεις γιατί εσύ δεν είσαι ανοιχτός, δεν ξέρω πως μπορεί όλο αυτό να δουλέψει.
Άρα μάλλον αντί να ξεκινάμε από τους εξωτερικούς παράγοντες ίσως να κάνουμε μια στροφή προς τα μέσα. Να δούμε εμάς, να μας αγκαλιάσουμε, να μας αγαπήσουμε. Να κάνουμε πρόβα τη ζωή. Κι όταν συμβεί ο πόνος ή η αγάπη θα ξέρουμε να σταθούμε μπροστά τους με όλη μας την ανοιχτή εκδοχή. Τι θα έκανα αν μπορούσα να αλλάξω ένα πράγμα στον κόσμο; Θα φύτευα παντού δέντρα και θα έφτιαχνα πλατείες με πράσινο και νερά. Πιο κοντά στη φύση. Αυτό μας χρειάζεται!”
Ταμίλα Κουλίεβα: The Show Must Go On
“Ο άνθρωπος από την ώρα που συνειδητοποιεί την ύπαρξή του, βρίσκεται ενώπιον διλημμάτων και κάθε φορά πρέπει να αποφασίσει για κάτι, από τα μαθητικά του χρόνια ακόμα. Άρα κατά κάποιον τρόπο οι αποφάσεις του είναι καθοριστικές για το μέλλον του. Όμως είμαστε κοινωνικά όντα και πολλές φορές και οι αποφάσεις κάποιου ή κάποιων άλλων, μπορούν να παίξουν ρόλο στην πορεία του.
Αν πιστέψουμε πως υπάρχουν στοιχεία και ενέργειες που μεταφέρουν δυναμικές τροποποίησης καταστάσεων, πάνω σε κάτι τέτοιο στηρίζεται και η θεωρία του χάους, μπορώ να πω πως η “τύχη” ή η “μοίρα” παίζει ρόλο στην πορεία ενός ανθρώπου, αν και η επίδρασή τους είναι συνήθως δύσκολο να προβλεφθεί. Η τύχη εξάλλου αναφέρεται σε απρόβλεπτες συμπτώσεις ή συμβάντα που μπορεί να επηρεάσουν τη ζωή μας, όπως η κλήρωση ενός λαχνού, ένα ατύχημα, μια απρόσμενη συνάντηση με κάποιον σημαντικό άνθρωπο κλπ. Δεν είναι τυχαίες λαϊκές ρήσεις όπως το: “Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει”.
Από την άλλη πλευρά, η μοίρα αναφέρεται στην ιδέα ότι η ζωή μας έχει προκαθοριστεί από κάποια δύναμη που μας υπερβαίνει. Επειδή πιστεύω, βαθιά μέσα μου αισθάνομαι δέος και μικρή απέναντι σε αυτό το μεγαλείο του σύμπαντος. Έχω πάρει αποφάσεις στη ζωή μου μεγάλες ή μικρές. Μια απο αυτές ήταν να φύγω από την χώρα που γεννήθηκα και μεγάλωσα και να μετακομίσω στην Ελλάδα, που έγινε δεύτερη πατρίδα μου. Δύναμη μου έδωσαν οι δικοί μου άνθρωποι που μου στάθηκαν και η πίστη μου πως μπορώ να τα καταφέρω!”
Η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου
“Στο ερώτημα τι οδηγεί τον άνθρωπο στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού του, η αγάπη ή ο πόνος, ο Ντοστογιέφσκι στο Έγκλημα και Τιμωρία τα λέει όλα επ’ αυτού. Και τα δύο και η αγάπη και ο πόνος είναι μονοπάτια που σε οδηγούν να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Αν μπορούσα να αλλάξω ένα πράγμα στον κόσμο για να έχουμε πιο ευτυχισμένους ανθρώπους γύρω μας, θα έλεγα πως η ευτυχία είναι κάτι σχετικό. Αν όμως χρειάζεται να δώσω μια απάντηση με ένα κυριολεκτικό περιεχόμενο, σαν άνθρωπος στο 2023 δεν αντέχω στην ιδέα πως συνάνθρωποί μου, πεινάνε και διψάνε. Πως νέοι 17-18 χρονών σκοτώνονται σε πεδία μαχών χωρίς νόημα. Αν λοιπόν μπορούσα με ένα μαγικό ραβδί, θα το άλλαζα. Επειδή όμως δεν υπάρχει μαγικό ραβδί, με την στάση μας σαν πολίτες καλό θα ήταν να εξαλείψουμε αυτές τις μορφές βίας.”
Ένας νέος κόσμος
Πόσο υπέροχο είναι που κανένας δε χρειάζεται να περιμένει ούτε μια στιγμή πριν αρχίσει να βελτιώνει τον κόσμο – Anne Frank. Τρεις χαρισματικοί άνθρωποι μας έδωσαν μια μικρή γεύση από την ιστορία του δικού τους κόσμου. Τη Δευτέρα, 20 Μαρτίου 2023, στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ο Βασίλης Ζούλιας, η Πέννυ Μπαλτατζή, η Ταμίλα Κουλίεβα και πολλοί άλλοι θα είναι εκεί να μιλήσουμε όλοι μαζί για έναν καινούριο, καλύτερο κόσμο. Γιατί εγώ επιμένω σε έναν άλλον κόσμο. Επιμένω στη δύναμη του ενός ατόμου. Επιμένω να ανακαλύπτω ανθρώπους που, με το παράδειγμα και τον τρόπο ζωής τους, μας διδάσκουν ελπίδα. Και πίστη. Ένα άτομο μόνο του μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Κάποιοι τα κατάφεραν! Εσύ;
Η καμπάνια “AλλάΖουμε τον κόσμο” θα παρουσιαστεί στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης τη Δευτέρα, 20 Μαρτίου 2023 στις 19:00.
Οργάνωση, Επιμέλεια, Παρουσίαση: Αφροδίτη Χόντου, Certified Life & Business Coach και Επικοινωνιολόγος.
Χορηγός επικοινωνίας BEAUTÉ Magazine.
