Είναι χείμαρρος, η χαρά της ζωής!
Το κορίτσι της διπλανής πόρτας, με τα βαθιά γαλάζια μάτια, που όλες θα θέλαμε για φίλη, μας μιλάει για τη ζωή και τις νέες συνεργασίες της.
Τίποτε δεν μπαίνει εμπόδιο στην αμεσότητα της επικοινωνίας μαζί της, ούτε η αστική καταγωγή της, ούτε το μεγάλο ταλέντο της. Συναντηθήκαμε μετά από καιρό, με νέα δεδομένα στη ζωή της: Τον έρωτα και τον γάμο της με τον Άκη Πάντο, τον δέκα μηνών γιο τους Αναστάση. Α… και την προετοιμασία της για τον ρόλο της ως Σαπφώ Βρανά, στη «Δασκάλα με τα χρυσά μάτια». Μιλήσαμε για όλα, λίγο ανακατεμένα, αλλά απολαυστικά, πίνοντας καφέ, πριν αρχίσει την πρόβα της.
«Τον κοίμισα κι έφυγα…» ήταν η πρώτη της ατάκα, μόλις πάτησα το on. «Η Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια του Στρατή Μυριβήλη είναι ένα πολύ ωραίο μυθιστόρημα, παρουσιάζει όμως τις «δυσκολίες» προσαρμογής που απαιτούν τα μυθιστορήματα εποχής, όπου ένα μεγάλο μέρος της γοητείας τους βρίσκεται στις περιγραφές. Όταν μου το πρότεινε ο Πέτρος Ζούλιας, προβληματίστηκα για το πώς μπορεί να αποδοθεί. Διαπίστωσα ότι έχει καταφέρει να κάνει μια διασκευή που επικεντρώνεται στην ιστορία, χωρίς να χάνει τίποτε από τη γοητεία του κοινωνικού μέρους, ενώ δίνεται χώρος να αναπτυχθεί η ατμόσφαιρα και οι ιδιαιτερότητες της κοινωνίας του 1920. Το έργο αναφέρεται στην περίοδο ακριβώς μετά το 1922, όταν απογοητευμένοι από την ήττα οι στρατιώτες επιστρέφουν από τον πόλεμο. Μια εποχή κρίσης, ηθικής, οικονομικής και πνευματικής. Επικρατεί ένα κλίμα απαισιοδοξίας, αρκετή διαφθορά και μεγάλη απογοήτευση, ειδικά στους νέους. Νομίζω πως αυτό το μυθιστόρημα –και, γενικά, αυτή η εποχή– παρουσιάζει πολλά κοινά σημεία με το σήμερα. Μέσα σ’ αυτό το ζοφερό κλίμα υπάρχει ο έρωτας του Λεωνή για τη Σαπφώ, η οποία είναι η χήρα του καλύτερού του φίλου.»
Διανύεις μια ευτυχισμένη περίοδο. Πώς μπορείς να ζεις όλη μέρα μες στη χαρά και το βράδυ να «βουλιάζεις» στη δυστυχία; Όσο πιο ωραία, ισορροπημένη και ήρεμη είναι η ζωή σου τόσο πιο ανοιχτός είσαι στο να μπεις σε τέτοιες διαδρομές. Ο ρόλος της δασκάλας παρουσιάζει για μένα το εξής μεγάλο ενδιαφέρον: ως χαρακτήρας, έχει εξαρχής έναν σαρκασμό και ένα κυνισμό, που την κάνουν πολύ μυστηριώδη. Αυτά τα στοιχεία προϋποθέτουν από τον ηθοποιό ένα μεγάλο άνοιγμα και αυτό επιτυγχάνεται σε περιόδους που είσαι καλά. Έτσι κι αλλιώς, η δύσκολη φάση είναι στις πρόβες, όπου ψάχνεις και διερευνάς τον χαρακτήρα. Όταν δρομολογηθεί η παράσταση, αυτό που έχεις να κάνεις είναι να πας νωρίτερα στο θέατρο, ώστε να «φύγεις» από την καθημερινότητά σου και να μπεις στον ρόλο. Στη δουλειά μας αυτό που πάντα βοηθάει και σου δίνει δύναμη είναι το κλίμα της συνεργασίας. Αν αυτό είναι καλό, όσο ζοφερό κι αν είναι το έργο, από τη δουλειά σου παίρνεις μόνο δύναμη και χαρά. Ιδιαίτερα όταν αυτό συμβαίνει σε δύσκολες εποχές για τον χώρο μας.
Γιατί είναι «δύσκολες» οι εποχές για τους ηθοποιούς; Εδώ και πολλά χρόνια είναι «περίεργος» καιρός για το Θέατρο. Υπάρχουν πάρα πολλοί ηθοποιοί, πολλή ανεργία, δύσκολες συνθήκες, δεν πληρώνονται οι δουλειές μας όπως θα έπρεπε, αναγκαζόμαστε να κάνουμε και τρεις και τέσσερις δουλειές, γεγονός που σημαίνει ότι δεν έχεις τον απαραίτητο χρόνο να εμπνευστείς, να σκεφτείς. Κακά τα ψέματα, είσαι καλλιτέχνης! Στις μέρες μας όταν οι άνθρωποι στερούνται τα απαραίτητα, το θέατρο μοιάζει για πολλούς πολυτέλεια. Δεν σκέφτεται βέβαια ο κάθε θεατής έτσι, γι’ αυτό ενώ ίσως θα περίμενε κανείς να είναι άδεια τα θέατρα, δεν συμβαίνει αυτό. Μερίδα του κόσμου που μπορεί να στερείται άλλα πράγματα, έχει ανάγκη το «Μαζί», την κοινή εμπειρία, αναζητά τη διαφυγή από την καθημερινότητα. Το θέατρο προσφέρει ισχυρή διαφυγή, συμβαίνει ζωντανά μπροστά σου και δεν μπορεί να το αντικαταστήσει ο κινηματογράφος ούτε η τηλεόραση. Αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο για τους ηθοποιούς, μας δίνει δύναμη, είναι η μεγαλύτερή μας επιβράβευση.
Πώς είσαι αυτή την εποχή; Διανύω μία έντονη περίοδο. Πολύ όμορφη, πολύ διαφορετική και πολύ κουραστική, όμως την ωραιότερη της ζωής μου. Ανακαλύπτω τη ζωή ξανά μέσα από τα μάτια του γιου μου. Αυτό είναι φανταστικό. Επαναπροσδιορίζεις τα πάντα. Μαζί με το παιδί σου, είναι σα να τα βλέπεις τα πάντα για πρώτη φορά. Το πώς δοκιμάζει τις γεύσεις, το πώς παρατηρεί τη θάλασσα, τα δέντρα… Μένω πολύ κοντά στο Ζάππειο και δεν πήγαινα ποτέ! Δεν ήταν εγγεγραμμένο μέσα μου. Τώρα πάω κάθε μέρα κι είναι φανταστικό. Είναι σαν meditation.
Ήθελες να γίνεις μαμά; Ήθελα ν’ αποκτήσω παιδιά και είμαι πολύ τυχερή γιατί μου προέκυψε μέσα από έρωτα και μία πολύ ωραία σχέση, η οποία συνεχίζει να είναι όμορφη, γιατί καμιά φορά ακούς ότι σχέσεις χαλάνε όταν ανατρέπονται οι ισορροπίες στο ζευγάρι. Σε εμάς έχει μετατεθεί το κέντρο βάρους της καθημερινότητάς μας, αλλά πολύ όμορφα, το ζούμε και το απολαμβάνουμε. Οι ιδιότητες της θηλυκότητας και της μητρότητας εξισορροπούνται; Η γυναίκα σήμερα είναι πολυ-εργαλείο. Μπορεί να είναι τα πάντα. Το απαιτεί η ζωή, αφού πρέπει να δουλέψεις, να μαγειρέψεις, να βγάλεις βόλτα το παιδί σου, να θέλεις να είσαι και σύζυγος-σύντροφος, να είσαι περιποιημένη. Όλα αυτά είναι μπλεγμένα, δεν μπορώ να δω το πώς διαχωρίζονται. Την εγκυμοσύνη για παράδειγμα, που κάποιοι λένε πως είναι μια φανταστική περίοδος για τη γυναίκα, εγώ δεν την βίωσα έτσι. Όχι πως ήταν δύσκολη, ούτε ένιωθα ότι η θηλυκότητά μου δοκιμάζεται. Ένιωθα πως είναι μια νέα πτυχή ζωής που θέλω να εξερευνήσω.
Ο ρόλος του συντρόφου σου σ’ αυτή τη φάση είναι σημαντικός; Εννοείται πως παίζει μεγάλο ρόλο ο σύντροφός σου. Από το πόσο σου συμπαραστέκεται, το πόσο επιθυμεί να μπει κι αυτός μαζί σου σ’ αυτή τη νέα φάση και να την βιώσετε μαζί…
Απλώς νομίζω ότι οφείλεις να φύγεις από το εγωκεντρικό πλαίσιο που έχεις συνηθίσει όταν ζεις μόνος σου κι ασχολείσαι μόνο με τον εαυτό σου, ειδικά σε μια δουλειά σαν τη δική μας. Είναι μια δουλειά που εμπεριέχει τη ματαιοδοξία και το «εγώ», μαζί με την έκθεση και την ανασφάλεια. Όταν όμως φροντίζεις έναν μικρό άνθρωπο, ειδικά τους πρώτους μήνες της ζωής του, μετατίθεται το κέντρο βάρους…
Η Λένα Παπαληγούρα μίλησε με την Χριστιάνα Σταματέλου και φωτογραφήθηκε από την Ria Mort φορώντας λευκό βαμβακερό πουκάμισο MAX MARA , MAX MARA BOUTIQUE, μαύρη φούστα TOD’S, TOD’S BOUTIQUE και μάλλινη καρώ καπαρντίνα, MICHAEL KORS, ATTICA.
Επιμέλεια Φωτογράφισης: Έλενα Παπασταύρου.
Make up: Βίβιαν Κάτσαρη Κομμώσεις: Κομμωτήρια Αναστάσιος
*Διαβάστε όλη την συνέντευξη της Λένας Παπαληγούρα, στο BEAUTÉ Οκτωβρίου.
